Uluslararası ilişkiler dikkate alındığında, devletlerin tek başlarına dünya sahnesinde yer almaları zor, belki de imkânsızdır. Bu nedenle, devletler arasında tarih boyunca çeşitli menfaat birlikteliklerine gidildiği bilinen bir gerçektir.
Türkiye Cumhuriyeti Devleti de, kendi menfaatleri istikametinde birlikteliklere elbette dahil olmalıdır. Ancak bu, AB örneğinde olduğu gibi, sadece tek taraflı verilen tavizlere dönüşen ve aslında Türkiye için bir “yok olma süreci” projesi olmamalıdır. AB üyesi devletler incelendiğinde; pek çoğunun, Kurtuluş Savaşı sırasında topraklarımızı işgal eden, vatanımız üzerinde gözü olan ülkeler olduğu görülecektir. Türkiye’nin böyle birliktelikten bir yararı olmayacağı açıktır.
Milli Devlet anlayışında, dünya devletleri ile kurulacak birliktelikler için belirlenen temel ölçü, “Türkiye’nin menfaatlerinin azami derecede korunması”dır. Topraklarımızda hesabı olmayan, bizi ve kimliğimizi değiştirerek vatanımızı ele geçirme ihtirası taşımayan devletler, elbette ki mevcuttur. Türkî Cumhuriyetler, Türk–İslam dünyası, Uzakdoğu ülkeleri ve topraklarımızda ve kaynaklarımızda gözü olmayan sair devletler bu çerçevede değerlendirilebilir. Geçmişte yüzyıllarca liderlik yaptığımız, hakimiyetimiz altında yaşamış olan ülkeler ve halklar, bugün dahi kuracağımız böylesi ortaklıklarda Türk milletini yine baş olarak görmek istemektedir.
Önce bölgesinde ve sonra da dünyada “lider bir Türkiye”nin temellerinin atılacağı birliktelikleri Milli Devletle hayata geçirmekteyiz.
